[iSelektor]

Knjiga „Džamije u Sandžaku“ Fatiha Hadžića, izašla iz štampe



Bijelo Polje, Novi Pazar - Još dok je bio apsolvent Likovne akademije, Fatih Hadžić iz Novog Pazara je primijetio da džamije u Sandžaku niko nije istražio, pa je naoštrio olovku, razgrnuo hartiju i latio se teška posla. Zagazio u more literature i počeo da istražuje. I mogao je, da je htio, kao što inače poneko radi, da iz raznih knjiga „prigotovi građu“, skenira fotografije, navede fusnote i - eto ti knjige. Ali to ne bi bilo to, pa je Fatih naručio cipele sa debelim đonom kod pazarskih obućara i krenuo u posjetu džamijama i u najudaljenijim krajevima Sandžaka. Kad je nakon tri godine, konačno, sjeo i sumirao svoja istraživanja, na prvoj strani je velikim slovima napisao „Džamije u Sandžaku“. I, evo, knjiga je nedavno izašla iz štampe.

- To što niko do sada na jednom mjestu nije sabrao džamije u Sandžaku, bilo mi je jak motiv da se posvetim ovoj temi, kaže Fatih, zadovoljan što, sada, u tvrdom povezu, na 315 strana A4 formata, knjige čiji je autor on, svako može da se informiše o postojećim džamijama u cijelom Sandžaku.

- Pored toga, počeo sam da istražujem i istorijsko, kulturno i civilizacijsko nasljeđe Bošnjaka u Sandžaku, pa sam neke radove na tu temu objavio u časopisima Bošnjačka riječ u Novom Pazaru, Avlija u Rožajama i Almanah u Podgorici, priča Hadžić. Priča i to da nije bilo lako obići svih 11 opština u Sandžaku uzduž i poprijeko i doći do podataka koji su mu bili neophodni za knjigu, čije korice sada krasi vitkost Altun-Alem džamije u Novom Pazaru. A kada se uđe u sadržinu knjige, lijepo su dati podaci o tačno 240 džamija. Tačno ih toliko, ni manje ni više, u Sandžaku i ima.

- Za svaku džamiju sam izdvojio po jednu stranicu, gdje sam dao fotografiju i podatke o istoriji, stilu gradnje, unutrašnjim i vanjskim elementima džamije i druge neophodne podatke, priča autor ove svojevrsne monografije. Ono što je karakteristično za džamije u Sandžaku, a što je Fatih Hadžić uočio tokom svog trogodišnjeg istraživanja je njihov spoljašnji izgled. On kaže da džamije u Sandžaku, uglavnom, imaju portal, minare, kube, harem i gasulhanu.
- Portal je izveden od cigle i betona, a ulazni otvor je povučen u nišu koja je završena lukom, osim kod drvenih džamija. Svaka džamija mora imati makar po jednu minaru. Nekada su pravljene od tesanog kamena, dok se u novije vrijeme prave od armiranog betona, ili betonskih elemenata. Kube je neizostavni dio džamije, pravljeno pod uticajem turske arhitektonske tradicije. U naše vrijeme džamije se prave i bez kubeta, sa krovom na četiri vode, ili u raznim stilizovanim oblicima krovova. Hareme, odnosno dvorišta, imaju sve veće džamije, kao i gasulhane u kojima kupaju umrle, priča Hadžić.

Knjiga „Džamije u Sandžaku“, biće, nesumnjivo, odlična literatura medresantima i studentima islamskih i drugih fakulteta, islamskim zajednicama i svima onima koji budu zainteresovani za ovu temu, a Fatih Hadžić će ponovo morati da naručuje cipele sa debelim đonom kod novopazarskih obućara: Već se uhvatio u koštac sa istaživanjem islamske kulture, tradicije, običaja, društvenih i porodičnih odnosa, orijentalne - bošnjačke arhitekture, vjere, igara i pjesama Bošnjaka u Sandžaku.

Porušene džamije posebna tema
- Porušene džamije, od kojih su danas ostale samo duvarine, i one kojima se samo temelji poznaju, nijesam obradio u ovoj knjizi zbog nedostatka podataka. Smatrao sam da uništene džamije zahtijevaju ozbiljniji pristup, ali će i one jednog dana biti predmet mog interesovanja. Ne samo sa stanovišta njihove nekadašnje ljepote i vjersko kulturne funkcije, nego i sa stanovišta raznih istorijskih događaja, čiji su one svjedoci, kaže Fatih Hadžić.

Biografija
Fatih Hadžić je rođen u Rožajama 1985. godine. Diplomirani je grafičar, profesor likovne kulture. Imao je 11 samostalnih i više kolektivnih izložbi slika u Srbiji i Crnoj Gori. Živi u Novom Pazaru.

Autor: K. Musić