Naišao sam na zanimljiv članak, pa me zanima vaše mišljenje...
Istina o Šoti!
Srpski narod trebalo bi da zna pravu istinu o pesmi koja se godinama peva na srpskim svadbama, a koja ima takvu istoriju svog nastanka da će svaki Srbin, koji pročita ovaj članak shvatiti da se pevanje ove pesme na srpskim svadbama kosi sa zdravim razumom! I ne samo sa zdravim razumom, već i sa osnovnim načelima ljudskosti!
Prenosimo članak iz lista „Svetigora“ (Izdavačko-informativna ustanova Mitropolije Crnogorsko-primorske).
„Šote mori šote“
Čim spomenemo riječ „šota“ odmah pomislimo na igru koja se, nažalost, igra na svakoj srpskoj svadbi. Porijeklo imena šota dolazi od imena Šota Galica, žene srbomrsca „kačaka“ (odmetnika) Azema Bejta iz sela Galice (1889-1924) koji je svojevremeno harao po Kosovu i Metohiji.
Šota Galica je posle muževljeve smrti zulumćarila i predvodila odmetnike. U srpskom narodu sačuvano je sjećanje na užasan događaj kada je Šota uhvatila šestoro srpske djece, čobančadi kod stada, na planini Mokri, povezala ih, naložila vatru i sve ih bacila u oganj.
Dok su djeca gorjela Šota je sa „kačanicima“ igrala svoju igru oko vatre, orijala i pjevala: „Šote, mori šote / šote mašala / davno želim šote, mori, šote, da te igram ja!“
Na mjestu stradanja nevine dječice podignuta je spomen-ploča koja je stajala do kraja II svjetskog rata, kada su je komunisti uklonili kako bi sačuvali „bratstvo i jedinstvo“.
Znači, da se ne veselite, jer za to stvarno nema nikakvog povoda... Cena našeg neznanja je suviše skupo plaćena da sebi JOŠ jednom u istoriji dozvolimo „bratstvo i jedinstvo“ preko krvi i kostiju naših predaka, naše dece i našeg naroda.
Azem Bejta i Šota Galica