Favoured : None

http://www.bosnjaci.net/foto/380_cetnicki_zlocini33.jpgSandžak: Poslije 200 godina od genocida nad sjeničkim muslimanima 26. decembra konačno će se progovoriti i u Sjenici. "POŠTEDITE MI ČAST, ŽIVOT VAM HALALIM" su riječi sandžačke djevojke koja je prvo mučena, silovana pa ubijena od strane četnika. U svojoj dugoj i dramatičnoj povijesti Sandžak je bio izložen konstantnom razaranju, a njegovo stanovništvo mukama i stradanjima.

Naročito je bošnjačko stanovništvo Sandžaka zapamtilo osvajače sa Zapada koji su se svetili osvajačima sa Istoka i obrnuto, u čemu se posebno izdavajaju Srbi i Crnogorci ubijanjem Bošnjaka radi pljačke njihove imovine i prisvajanja njihove zemlje pod lažnom optužbom „odrođavanja“ i zahtjevom da se „vrate u veru pradedovsku“, što je zapravo primitivni izgovor hajdučkih sinova. Oni to čine pojedinačno, ali i zajednički s drugima. Tako su npr. srpska i habzburška vojska spalile 1689. godine Novi Pazar nakon što su ga opustošile, poubijale sve dostupno stanovništvo, bez obzira na pol i starost, da bi se osvetile „Turcima“. Sličnom stradanju bili su izloženi i Sjenica, Prijepolje, Akova kao i druga mjesta Sandžaka i Crne Gore. Štoviše istebljenje poturica koje su izveli Crnogorci 1711. U Crnoj Gori, nadmašilo je sva dotada učinjena. „Istrebljenje“ koje je Njegoš opjevao u „Gorskom vijencu“, zlo u koje se umiješalo i ruski car Petar Veliki. Od toga istrebljenja nije ni manje nečovječna bila prevara Bošnjaka Sjenice, Nove Varoši, Prijepolja i Priboja.
Misli se posebno na masakr 1809. godine u Sjenici kada se Karađorđe nakon otpora koji su mu pružili Sjeničaci, dogovorio s njima da dopuste njegovoj vojsci samo da prenoći u gradu, garantujući da se stanovništvu neće ništa dogoditi. Kada je srpska vojska ušla, sjenički Srbi uručili su dželatima spiskove Bošnjaka koje treba likvidirati, a pošto se po dogovoru morala skloniti sjenička vojska, bio je otvoren put za klanje, pa je zaklano preko 2.500 Bošnjaka Sjenice. Karađorđeva vojska produžila je potom put prema Suhom Dolu i tamo se sastala sa crnogorskom vojskom, a onda su zajednički krenule na Novi Pazar u kojem su izvršile slične zločine nad Bošnjacima. Klanje Bošnjaka izvedeno je u jednoj od novopazarskih džamija iz koje se poput potoka na ulicu probila krv zaklanih.Još gnusniji zločin nad Bošnjacima izvršili su Crnogorci u Kolašinu 1858. Godine kada je izgorjelo u vlastitim domovima preko 600 Kolašinaca Bošnjaka ne računajući one koji su u bijegu ubijeni, što se desilo mnogima iz okoline Kolašina čiji su domovi najprije opljačkani a potom spaljeni. Nešto prefidnije postupalo se s Bošnjacima Nikšića kada se preko 400 bošnjačkih porodica ostalo samo 19 porodica, 1879. U gradu kojeg je Cvijić smatrao najipresivnijim muslimanskim gradom na Balkanu. Mentalitet hajduka Karađorđeva tipa, iskazanom masakrom u Sjenici, ispoljili su Crnogorci na Pešteri 1912. Kršenjem date riječi i ubijanjem nevinih ljudi, te pljačkanjem njihove imovine.
Pošto su ih obmanuti Pešterci nahranili jelima, što je trebalo da znači kraj grabeži koja ih je bila opsjela, na scenu su stupile Crnogorke koje su dovele konje da natovare opljačkanu imovinu. Poseban vid kulturocida demonstrirali su Crnogorci nasilnim pokrštavanjem i masovnim ubijenjam muslimana Plava i Gusinja 1912. i 1913.
Tada je nasilno pokršteno 12000 muslimana a ubijeno je 1200, mada podaci govore da je cifra mnogo veća. Crnogorci su 1919. godine u plavsko-gusinjskom kraju ponovili pokolj, kada je ubijeno više od 450 nevinih i uglednijih ljudi u ovog kraja.
S obzirom na zla koja su im počinjena i na činjenicu da je Sandžak stoljećima bio u sastavu Bosne, logično je što su prvaci Sandžaka na Sjeničkoj Konferenciji 1917. donijeli odluku da se Sandžak pripoji Bosni, koliko je i nedopustivo što ih je srpski režim zbog toga kaznio na sudskom procesu u Novom Pazaru 1920. godine. Sandžaklije u svom Memorandumu 1919. ističu da su od stvaranja Kraljevine SHS do tada opljačkana 194 muslimanska sela, da je ubijeno preko 1.300 Bošnjaka u prijepoljskom i pribojskom kraju kada se ovi obraćaju vlastima, a ove im šalju hajdučkog harambašu Kostu Pećanca čiji četnici ubijaju 18. jula 1924. Samo u selu Starčeviću 28 osoba bošnjačke nacionalnosti, dok su četiri mjeseca kasnije Crnogorci napravili divlji pokolj Bošnjaka u Šahovićima, Pavinom Polju i Grančarevu kakav je nepoznat pravnoj državi u miru. Uzimali su majkama i sestrama djecu iz naručija i klali ih pred njihovim očima, derali (gulili) ljude onako kako se guli jagnje. Samo mjesec dana kasnije Crnogorci su izvršili pokolj Bošnjaka u Rožajama.
U februaru 1925., izvršeni su pogromi nad Bošnjacima u Novom Pazaru, u vrijeme izbora, što je bio jedan od razloga masovnom, iseljavanju Bošnjaka u Tursku, čemu je kumovala kratkovida politika te države kada je 1938. Donijela sa srpskim progoniteljima konvenciju o iseljavanju muslimanskog stanovništva iz Makedonije (J. Srbije) u Tursku. Već je istaknut četnički pokolj Bošnjaka u bjelopoljskom kraju u januaru 1943. Kada su četnici zapalili preko 55 sela (a ne 33 sela, kako stoji u Đurišićvu izvještaju) i kada su ubacivali u zapaljene domove žene, djecu i starce, ili ih vezivali oko hrastova odnosno stogova sijena koje su potom palili, čak su stavljali ženama slamu u dimije koju bi potom zapalili itd.
I u vrijeme genocidnog rata na Bosnu i Hercegovinu izbila su zlodjela na površinu i u Sandžaku. Nakon masovnih hapšenja i deportacije bosanskih izbjeglica sa Crnogorskog primorja, u avgustu 1992. Crnogorci su uništili eksplozijom 7 poslovnih objekata u Pljevljima, oteto je iz voza i ubijeno 17 Bošnjaka iz Sjeverina; odvedena su nasilno 22 lica iz Bukovice (Pljevlja) u Čajniče iz koga se vratilo samo pet osoba; 27. Februara 1993. Izvedeno je iz voza Beograd-Bar kod Štrpaca 20 lica bošnjačke nacionalnosti i odvedeno u nepoznatom pravcu. Stoga je ispred srpsko-crnogorske represije i tortura napustilo Sandžak u toku ovog rata u Bosni i Hercegovini oko 70.000 Bošnjaka koje je srpska proglasila teroristima koji su odselili u Tursku da se obučavaju za borbu kojom treba da odvoje Sandžak od SR Jugoslavije i pretvore ga u Republiku, što je doista najjadniji cinizam srpske štampe.

U toku ovog rata 70.000 Bosnjaka.
Nakon 1912-te godine je sa prostora BIH i Sandzaka odselilo za Tursku nekih 4-5 milijuna "terorista".
Haman jarabi sto im nesto dugo traje obuka:biggrin:

Hasan Age Zvizdica potomci
 

Koliko znam iz prica, Hasan Aga Zvizdic je imao dve kceri i jednog sina dok nije morao da emigrira za Tursku, zna li ko kako su mu se zvala deca i da li je imao jos potomaka u Turskoj?

Rahmetli Ganija Peskovic(Güven).Efendija cije se ime ne spominje sjedeci.Rahmet mu dusi!

Posljednja pisma šehida Hadžeta

Tamo gdje u pismima naiđete na tri tačke, na tom se mjestu kida tekst i nije ga bilo moguće pročitati. Ali se po smislu riječi može sklopiti rečenica. RAZMISLITE, ipak, prije no što počnete da čitate ova pisma. Jer sam čitajući ih prvi put, doživio bolne reakcije. Evo tih pisama koja su prepisana bez ikakve korekcije, jer original faksimile nije bilo moguće prikazati:

Voljena Pembo, jado moja Nastavak

http://sandzakpress.net/wp-content/u...smo-hadzet.jpg