[supergirl]

51.Vuk Karadzic(1824-1859)veliki srpski reformator u oblasti culture,posebno jezika(licnost poznata svima pa je ne treba dalje obrazlagati).

52.Branislav Nusic(1864-1928 )knjizevnik najveci srpski komediograf.U Sjenici je jako popularan ,jer su njegove komedije vise puta izvodjene od KUD”Jedinstvo”(poznati knjizevnik i popularna licnost koju netreba dalje obrazlagati).
53. Omer - efendija Cingic, je najuticajnija licnost stare gradkse porodice Cingic - izmedju dva svetska rata. Zavrsio je Tursku gimnaziju koja mu je omogucila vrlo siroko obrazovanje. Bio je dobar poznavalac orijentalne kulture i orijentalnih jezika (turskog, persijkog i arapskog). Izmedju dva svetska rata bavio se trgovinom i vakufsko - mearifskim (prosvetiteljskim) poslovima. U toku II svetskog rata sa H. Zvizdicem i drugim vidjanim Bosnjacima i Srbima u Sjenici radio je na ocuvanju mira na ovim prostorima, sprecavajuci dolazak cetnika i partizana koji bi u ratnim uslovima prouzrokovali gradjanski rat, medjunacionalne i medjuverske sukobe.

54. Ramcaga Rastic, najistaknutiji je clan ugledne i izmedju dva svetska rata zemljoposednicke porodice Rastic iz Sjenice. Bio je ucesnik Balskanskih ratova 1912. i 1913. godine. Tokom celog dugog zivota ispoljavao je svoju ljudsku, humanu i plemenitu prirodu. Te osobine koje se i danas pamte u kolektivnom secanju Bosnjaka i Srba i prenose na mladje generacije Ramcaga je pokazao u decembru 1941. godine. Prilikom napada na Sjenicu 21. decembra 1941. godine, i poraza partizanskih jedinica koje su se u rasulu povlacile, jedan ranjeni partizan, iznemogao, promrzao i izgladneo zalutao je i dosao do Ramcaginih stanova. Ramcaga je u tom ranjenom partizanu video coveka, a ne klasnog, vjerskog i nacionalnog neprijatelja. S toga, umesto da ga ubije, ili da ga preda nemackim okupacionim vlastima, Ramcaga je u svojim stanovima primio tog partizana, zatim posle njegovog oporavka, snadbeo hranom, toplom odecom i obucom i uputio na pravi put kako bi se prikljucio partizanskim jedinicama.

55. Profesor Sadik Hodzic, iz Nove Varosi, svrseni je ucenik Velike medrese u Skoplju. Zavrsio Filozofski fakultet - matematiku u Beogradu gde se kao student aktivno ukljucio u naprednu studentski pokret. Kao profesor matematike radio je u Sjenici 50- tih godina XX veka, gde je ne samo prenosio znanje mladim generacijama, vec ih je vaspitavao i pripremao za buduci zivot. Snagom licnog autoriteta, profesijom vaspitaca i naucnika u ogromnoj meri uticao je na sjenicku omladinu, buducu inteligenciju. Zbog svojih vjerskih i nacionalno opredeljenih aktivnosti (pripisivalo mu se da je veliki musliman) dosao je u sukob sa tadasnjom birokratijom UDB-om pa je morao da se odseli u Tursku. U Ankari je radio kao Univerzitetski profesor, a zatim kao ekspert pri UN u Njujorku.

56. Mustaj - pasa Catovic, je jedini pasa rodom iz Sjeice koji je upravljao Sandzakom 60-tih i 70-tih godina XX veka. Sultan Abdulmedzid je 50-tih godina korenitim reformama, posebno administrativno-upravnim i organizacionim pokusao da Tursku izvuce iz krize. Tada je bosanski ejalet-pasaluk podeljen na kajmakamluke (upravne okruge) a ne Sandzake. Sjenica je tada bila sediste kajmakanluka kojim su tada pripadale sest kasaba. Tada je sjenickim kajmakamluku upravljao Mustaj-pasa Catovic. U to vreme Sjenica je dozivela svoj najveci ekonomski i politicki uspon. Trgovina je procvetala, carsija je bila prepuna ducana i stanovnistvo je prolazilo kroz fazu ekonomskog i socijalnog raslojavanja.Novim upravnim reformama 1865. godine ukidaju se kajmakamluci, a bosanski ejalet (pasaluk) ponovo deli na Sandzake. Zahvaljuci usponu postignutom u prethodnim decenijama Sjenica ce ostati sediste Novopazarskog Sandzaka do Berlinskog kongresa. Ekonomski uspon se nastavlja, grade se dvije dzamije, nekoliko mekteba, jedna idadija (skola), putevi i dovrsava renoviranje gradkse tvrdjave ("Grad")koja postaje ne samo sediste komande vec i centar gradskog zivota.
57. Arifaga Hajradinovic, je najznacajnija licnost vrlo ugledne i u vreme izmedju dva svetska rata zemljoposednicke porodice Hajradinovic iz Sjenice. U Tursko vreme do 1912. godine zavrsio je idadiju (osnovnu) i ruzdiju (gimnaziju), gradjanske skole koje su u to vreme davale siroko obrazovanje. Zahvaljujuci tom obrazovanju i licnim sposobnostima Arifaga je mogao da se bavi uspesno, ne samo trgovinom vec i politikom, izmedju dva svetska rata. U toku drugog svetskog rata sa najuticajnijim i najvidjenijim ljudima tadasnje Sjenice H.Zvizdicem,O.Cingicem,R.Karamarkovicem i dr. angazovao se na cuvanju mira, zajednickog suzivota Bosnjaka i Srba, a protiv gradjanskog rata, medjunacionalnih i medjuverskih sukoba, kao i protiv dolaska partizana i cetnika na ove prostore.

58. Vladimir Knezevic - Volodja iz Prijepolja, (1915.-1941.) prvoborac NOR-a a od oktobra 1941. godine je komandant Glavnog staba NOR-a za Sandzak, a od juna 1942. i komandant Trece sandzacke brigade. Ubijen je zajedno sa Trsom od strane cetnika. Narodni je heroj i poznati je borac za autonomnu oblast Sandzaka.

59. Sjenicka konferencija, je odrzana od 8.-25. avgusta 1917. godine i posvecena je statusu Sandzaka i njegovom drzavotvornom uredjenju. Na njoj su prisustvovali i predstavnici 12 ondasnjih srezova Sandzaka: Pljevlja, B.Polja,Rozaja,Lozne,N.Pazara,Sjenice,Prijepolja,P riboja i N.Varosi,D.Kolasina i Tutina. Konferencija je trajala dva dana i na njoj je usvojena rezolucija kojom se Sandzak, kako onaj njegov deo koji je posle Balkanskih ratova 1912. i 1913. godine, usao u sastav Srbije tako i drugi deo koji je postao sastavni deo C.Gore, pripoji Bosni i Hercegovini, a ako to nije moguce, onda dobije autonomiju: "Da bi Sandzak pripao uz Bosnu posto i Historijom i jezikom pripadamo istoj, a ne Crnoj Gori, te u krajnjem slucaju ako to ne bi usledilo onda je zamoljeno za autonomiju Sandzaka." Rezolucija je bila upucena austrougarskim vlastima u Bosni. Dakle to je prvi zvanicni politicki skup gradonacelnika sandzackih gradova koji u Rezoluciji isticu zelje i teznje bosnjackog naroda da se ili pripoju matici BIH ili da dobiju autonomiju. Posto je konferencija odrzana u vreme prvog svetskog rata 1917. godine kada je austrougarska bila okupirala Srbiju i C.Goru to je posle zavrsetka rata, ujedinjenja i stvaranja Kraljevine Srba,Hrvata i Slovenaca 1918. godine doslo do politickog-sudskog procesa ucesnicima Sjenicke konferencije u Novom Pazaru. Ucesnici konferencije su osudjeni za veleizdaju. Jedan od njih je pobegao, jedan je ubijen u bekstvu, a ostali su uhapseni. Kasnije je intervencijom parlamentarnog kluba muslimanskih stranaka na celu sa reis-ul-ulemom Maglajlicem, postupak protiv ucesnika Sjenicke konferencije Kraljevskim ukazom obustavljen, a oni su oslobodjeni.

60. Dusan Tripkovic, potice iz ugledne gradjanske porodice Tripkovic iz Sjenice. Simpatizer NOR-a od prvih dana ustanka u vreme dolaska partizanskih jedinica u okolini Nove Varosi uspostavlja vezu sa njima. Posle poraza partizanskih snaga na Sjenicu u decembru 1941. godine pomagao je razbijenim partizanima da se izvuku prema Zlataru.

61. Stevo Vasojevic, je osrednji vlastelin koji je u drugoj polovini XIV veka imao svoje vlastelinske posede od Brnjice do Duge Poljane, Odazvao se pozivu srpskog kneza Lazara da brani srpsku drzavu na Kosovu 15.juna 1389. godine. Presanje kaze da je "zaksnio na boj na Kosovu" ali da je posle poraza srpske vojske nastavio da pruza otpor turskom daljem osvajanju.

62. Mehmed Kapetanovic, iz Ljubuskog - BIH, sakupljac narodnih umotvorina bosnjackog naroda. To ogromno blago narodnog stvaralastva objavljivao je na bosanskom jeziku, pa su ga mnogi nazivali "Bosanski Vuk". Kao izuzetan poznavalac orijentalnih jezika prevodio je sa arapskog, turskog i persijskog jezika na bosanski. Sa S.Basagicem je pokrenuo cuveni casopis "Bosnjak" ciji je bio i urednik.

63. Branislav Vukovic, kao omladinac opredeljuje se za SKOJ, a kasnije i KPJ ciji ce clan postati 1942. godine. Simpatizer partizana u 1941. godini, vec u 1942. postaje njihov saborac, a kasnije i borac Trece Sandzacke brigade.